Rotterdam - Hong Kong 3

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 25 ULAANBAATAR
-----------------------------------------------------------------------------------------

Op half 7 heb ik de wekker gezet want 7 uur staat het ontbijt klaar. Althans dat dacht ik want ik word om zeven uur wakker gemaakt. Mijn telefoon stond op Beijing tijd i.p.v UB tijd (1 uur tijdsverschil). Nu dan maar snel eten want om 8 uur staat er een chauffeur klaar aan de andere kant van de rivier dus over dertig minuten moet ik al vertrekken. Weer lekkere Hollandse kaas en een eitje met spek. Ik kijk nog een keer om me heen naar de prachtige vallei en stap in de auto. Ik ben overigens wel gebroken, kon bijna niet slapen en dat matras was eerder een grote veer die ik in mijn rug voelde. Ik heb op meerdere plekken spierpijn, zal wel komen door het paardrijden en dat matras helpt er dan ook niet echt bij.

De rit tussen de steppes door is echt waanzinnig (we rijden een andere route). Voor mijn gevoel doen we er aanzienlijk langer over en het verkeer staat nu al helemaal muurvast. We rijden verschillende straten in op weg naar mijn hostel/hotel (LG Guesthouse). Volgens mij weten ze niet waar het is. Rond half 10 ben ik dan eindelijk bij de receptie. Ik heb een twee persoonsbed en een eigen kamer helemaal voor mezelf. Er staat een waterkoker (zonder thee of koffie), een computer en flatscreen TV in maar de laatste twee werken niet. Wel luxe vergeleken met waarin ik de afgelopen maand in heb doorgebracht. Maar eens proberen om mijn telefoon op te laden want die doet sinds gisteravond raar. Mijn telefoon doet dus helemaal niets meer, lekker, zit ik dan in Mongolie. Ik kijk er straks wel even naar eerst een warme douche nemen (sinds Moskou niet meer gehad). Daarna ga ik maar opzoek naar een winkel waar ze batterijen verkopen. Ik kom uit bij TEDY CENTER. Beneden hebben ze een Iphone Store en Samsung Store, op de overige vier verdiepingen is van alles te vinden qua elektronica. Ik koop een nieuwe batterij en opeens laad hij wel op, hopelijk is dat het probleem. Eenmaal in mijn hotelkamer weer hetzelfde probleem. Ik kijk morgen wel even, eerst de stad verkennen.

Het is een zooitje in deze stad qua de regeling van het verkeer. Er wonen 1.35 miljoen mensen hier en de één en twee baans wegen zijn daar duidelijk niet op berekend. De infrastuctuur is niet mee gegroeid met de populatie. Op veel knelpunten staan politie mensen het verkeer te "regelen", ze zwaaien hevig alle kanten op met hun handen en instrumenten. Ook hebben ze een fluitje waar ze voortdurend mee in de weer zijn. Als ze voor iedere keer fluiten een euro kregen waren ze gister al multi miljardair. De stad stinkt naar uitlaatgassen (een soort Afrika dus, alleen daar komt het door het onderhoud (gebeun) aan voertuigen).

Ik ga eten bij Restaurant Mongolien Barbeque. Een soort lopend buffet kom ik achter. Veel bijzonders is het niet en het verschilt nogal met het "Nederlandse" concept. Ze bereiden het voedsel op een grote ronde plaat en keren en bewerken het eten met een soort van langwerpige "zwaarden".

Weer eens te duur gegeten voor wat hiet standaard is, een les die ik heb geleerd is dat restaurants met teksten in het Engels simpelweg duurder zijn in dit soort landen. Nog even luieren in mijn hotelkamer en de latste twee biertjes opgedronken. Het is nog redelijk vroeg dus besluit ik om met mijn boek naar buiten te gaan en op het plein (dat ingeklemd ligt tussen mijn hotel en allemaal lelijke flats) me te scharen tussen de lokale hangjeugd. Na een uurtje houd ik het voor gezien en geniet ik nog een keer van een warme douche alvorens ik ergens rond half 1 in slaap val.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 26 ULAANBAATAR
-----------------------------------------------------------------------------------------

's Ochtends aan het ontbijt (veel is het niet). Daarna de stad verder verkennen. Eerst ga ik naar een aantal pleinen en parken die op de kaart de moeite waard lijken. Het park valt nogal tegen aangezien je er niet in kan en het meer op een bouwval lijkt. Er is niets van het plein over aangezien het nu een bouwput is. Er wordt overigens overal in Ulaan-Batar gebouwd. De kantoortorens schieten als paddenstoelen uit de grond. Voor de rest ben ik naar nog een aantal kloosters en tempels geweest, het merendeel is vervallen en slecht onderhouden. Ulaan-Batar is niet echt de moeite waard eerlijk gezegd. Gewoon een vieze stinkende stad met veel te veel mensen voor de slecht infrastructuur, dat is alles. Als je naar Mongolië gaat ga dan naar de natuurreservaten en parken en uiteraard de woestijn, vermijd UB. Ik haal nog een of ander klein apparaatje om mijn accu op te laden (voor nog geen 1,50). Gaat heel sloom, maarja het is in ieder geval iets. Ik ga expres zo laat mogelijk slapen zodat ik zeker weet dat ik de trein niet mis (ben bang dat die batterij weer leeg is). Ik ga ergens rond een uur of twee/half drie naar bed.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 27 ULAANBAATAR - BEIJING - TRANS MONGOLIE EXPRESS
-----------------------------------------------------------------------------------------

De wekker gaat vrij vroeg en om 7:35 vertrekt mijn trein. Ik ben blij dat mijn batterij zijn werk heeft gedaan want deze trein gaat maar één keer per week naar Peking. Ik ga me even douchen en probeer een beetje wakker te worden aangezien ik maar enkele uurtjes heb geslapen. Nu uitchecken, er zit niemand dus leg ik mijn sleutel er maar gewoon neer en vertrek ik. Het is ongeveer drie minuten lopen naar het station en daar kom ik Rob en Nicole uit Tilburg (die ik in Terelj heb ontmoet) ook weer tegen. Nu nog zo'n veertig minuten wachten (volgens de info van Trein Reis Winkel), mijn kaartje zegt dat de trein pas om 08:00 komt dus voor de zekerheid de meest vroege aangehouden. Hij vertrekt dus pas om acht uur dus dat betekent dat ik nog wat langer moet wachten. Ik deel mijn coupé met Sofie (23, uit België en reis samen met haar familie die de coupé naast ons zitten). Ik hoop dat er niet meer mensen komen want dan kan ik het onderste bed pakken aangezien ik boven slaap (kut). Het lijkt er wel op want we vertrekken zo. Toch niet, er komen net voor dat we vertrekken nog mensen en daarmee delen wij onze coupé. De man zegt hé jij bent die Feyenoorder dus ik kijk hem verbaasd aan. Hij heeft dus ook al eerder in deze trein gezeten en heeft mijn vlag gezien vandaar. Zelf is hij een die hard Malmo FF supporter. Dat is dus leuk want dan kan ik een beetje over voetbal lullen en dat is dus ook iemand die begrijpt waarom supporters alles voor hun club over hebben. Het landschap is vrij eentonig maar daardoor niet minder mooi. In het begin hebben we vooral bergen bezaaid met bomen en daarna heel de dag door alleen maar woestijn. De woestijn laat me denken aan De Westelijke Sahara, alleen hier groeit meer groen (kleine bolletjes gras). Het is hier ook super warm, wanneer je op stations rond loopt voel je de zon gewoon branden. Ik ga maar een beetje mijn laatste Tukrits (Mongools geld) uitgeven want wat moet ik er anders mee? Ik koop twee ijsjes, en nog maar één. Dat was het dan, zo daar ben ik ook weer van af, jammer dat het laatste ijsje alleen niet te kanen was (ja het bestaat echt, smerige ijsjes). Ik weet niet wat het was maar het was echt niet lekker, ik besluit om 'm maar aan de lokale zwerfhond te geven, die neemt er een lik van en laat het ook links liggen (dat zegt dus genoeg). Het landschap verandert enigszins hoe dichterbij we bij China in de buurt komen, het ruige woestijn landschap verandert en de eerste grotere bergen komen inzicht. Ergens tegen het einde van de middag komen we bij de Mongoolse grens aan. Dit zou ongeveer twee uur moeten duren. Eerst de controles en weer van die leuke papiertjes, schijnbaar moest je er ook een hebben van je binnenkomst en die nu weer inleveren, nooit gehad en de douane beambte vind het allemaal wel best (zo belangrijk is het dus). De soldaatjes bij onze trein zijn allemaal jonkies en volgens mij willen ze een wit voetje halen bij hun hogere aangezien ze hun baantje vrij serieus nemen (ze staan naar de trein te staren en lopen heen en weer). Ze proberen me ook uit aangezien ik uit het raam hang en een beetje rond kijk, de hele tijd staren en me proberen te manipuleren, jammer jongens gaat je niet lukken :'). Na dik drie uur mogen we dan eindelijk weg, we hadden onze paspoorten allang terug maar waarschijnlijk wilde ze ons nog even pesten. Nu naar de volgende controle aan de Chinese kant. Eerst rijden we door niemandsland en dan begint het weer, heel het circus opnieuw. Ze zijn in ieder geval wel aardig, dat scheelt, en ze spreken Engels tegen ons. Paspoort weer inleveren en dan weer wat stempeltjes erbij, ook weer van die formuliertjes. Na der hand bleek dat je een deel moest inleveren, ze hebben mij niks gevraagd, zal wel goed komen want in Mongolië was het ook geen probleem. Ik heb ondertussen een biertje op de kop kunnen tikken bij een Chinese conducteur en geniet er lekker van want dit duurt nog wel even. Buiten word iets van Mozart gedraaid en er zijn een soort van licht shows, ze willen ons blijkbaar laten denken dat dit een geweldig land is. Eigenlijk was dat biertje niet zo slim want ik weet zeker dat ik zo moet pissen en tijdens de stops zijn de wc's op slot en niemand mag de trein uit. Ook word het onderstel verwisseld aangezien ze ook hier een andere spoorbreedte hebben. Ergens rond negen uur merk ik dat ik binnen een korte tijd toch echt naar de wc moet dus ga ik maar lekker slapen want zoveel slaap heb ik vannacht niet gehad en zo hoop ik ook mijn wc bezoekje uit te stellen.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 28 TRANS MONGOLIE EXPRESS - BEIJING
-----------------------------------------------------------------------------------------

Ik word ergens tussen vier en vijf wakker en besluit er maar uit te gaan want dan kan ik hopelijk een beetje van het uitzicht genieten. Veel bijzonders is het niet, vooral grote steden (in China is een stad al snel groot, voor Nederlandse termen dan) en torenflats tussendoor en bij elk station. We passeren landschappen met uitgestrekte bossen en akkers waar ze maïs verbouwen en andere groenten in lange smalle stroken. Dit voelt best wel als China aan want ook de eerste traditionele huizen komen in zicht. Na een klein uurtje beginnen er hier en daar bergen op te doemen in de verte en de steden vertonen hier en daar een verdwaalde berg. Er word hier aardig gebouwd zeg, telkens zie je hijskranen overigens niet gek want ik weet nog dat toen ik "klein" was dat het ó zo mysterieuze China maar liefst 1 miljard inwoners bezat, tegenwoordig zijn het er nagenoeg 1,4 miljard (in India kunnen ze er trouwens ook wat van). Ze willen zo te zien geen mensen op het spoor hebben want er staat een hoog hek langs het spoor met kilometers aan prikkeldraad. Hier en daar word er aan de rails gewerkt en ze dragen van die traditionele Chinese hoeden die je vast wel kent (wordt gedragen in de landbouw in China). Van een heuvelachtig gebied met enkele gigantische vervuilende fabrieken kom ik terecht in een bergachtig gebied. De trein gaat dwars door de bergen heen en soms zitten we zelfs voor enkele minuten in zo'n tunnel. De natuur is hier wel echt prachtig. We rijden tussen gigantische bergen door en hier en daar passeren we een meertje. Dit is nog maar het begin van China en het is nu al oogverblindend mooi! Als de rest nog mooier is dan zou het wel eens kunnen dat het Atlas Gebergte evenaart. Na de prachtige bergen waar we doorheen rijden komen we aan in de buitenwijken van Beijing. Ik snap nu wel hoe ze die 22 miljoen hier in krijgen gepropt want ook hier staat het vol gebouwd met torenflats, lelijke lange smalle dingen zijn het en als je geluk hebt staan ze zo dicht op elkaar gebouwd dat je de overbuurman een scheet kan horen laten. We passeren eerst Beijing South Railway Station wat al een aardig groot station is en dan vervolgen we onze weg naar Beijing Railway Station. Ik vraag me af of het zo vochtig/mistig, er dikke smog hangt of een mengelmoes van beide. Het enige voordeel van de smog is dat het niet zo snik benauwd wordt hier. Rond tien over half twaalf ben ik dan echt in Beijing. Er staat zo'n lange rij voor het metrostation dat ik maar besluit om een taxi te pakken. Ik heb al gezien op 'opgelicht in het buitenland' welke trucks ze gebruiken om je geld afhandig te maken en uiteraard proberen ze het ook bij mij uit. 150 yuan vragen ze voor een taxi ritje (van achteraf maximaal 10 minuten) dikke lul voor ze. Ze proberen van alles maar jammer genoeg voor ze lukt het ze niet. Uiteindelijk vind ik dan een taxi die op de meter wil rijden en hij kan het niet vinden, wat een lul zeg en de meter springt aardig omhoog telkens. Word ik dan alsnog genaaid? Achteraf wel dus. 106 yuan naar een straat dichtbij mijn hostel. Eerst maar even geld omwisselen, duurt ook ongeveer 30 minuten, van doorwerken hebben ze hier in ieder geval niet gehoord. Ik kom bij mijn hostel aan en vraag uit nieuwsgierigheid hoeveel zo'n taxi zou moeten kosten, 18/20 yuan, tering lijers, ik hoop dat 'ie er bami pang hang van koopt en er in stikt, eikel! Welcome to China, begint goed dus. Ik moet ook een nieuwe telefoon hebben dus op aanraden van een medewerker ga ik naar een elektronica winkel waar o.a. grote merken zijn gevestigd. Ik weet ongeveer wat de normale prijzen in Nederland zijn dus is even kijken wat ik er hier voor kwijt ben. Een nieuwe Samsung Galaxy S4 kost rond de €320 euro, een prijs die ik thuis ook betaal en na wat af te hebben gedingd koop ik 'm voor €265 euro. Ze willen dat ik contant betaal en ze doen hun uiterste best om me dat te laten doen maar ik ben ook weer niet zo dom en betaal met mijn creditcard want dan ben ik verzekerd (in China ben je tot aan de deur verzekerd). Ik wandel richting het hostel en ga maar eens mijn mobiel opladen. Daar ontmoet ik John (25, uit de States en studeert in Shanghai). Aangezien ik nu een nieuwe telefoon heb staan apps als fb, YouTube en whatsapp er nog niet op. Laat het nou net zo zijn dat je in China "de great firewall" hebt. Dat houd dus in dat de google playstore (waar je de apps download) ook is geblokkeerd. Mooi kut dus, ook geen google maps. Ik doe verwoede pogingen om de firewall te omzeilen maar niets werkt. Ik besluit om dan maar een VPN aan te schaffen voor een euro of acht (een server die tot stand word gebracht via een ander land).Micheal en Lilli schuiven ook aan (29 en 27, de een uit de States en werkzaam in Shanghai en de ander uit China, Nanjing). Het begint aardig te gieten en het regent vrij grote hagelstenen die je binnen op de auto's hoort kletteren. Ook maar meteen mijn kleding laten wassen (vrij duur hier). De andere prijzen zijn ook niet mis. 20 yuan (3,50) voor een biertje om nog maar niet te beginnen over het eten. Voor alles moet hier betaald worden en China is al vrij duur voor me aangezien de euro eerst op zo'n 1:8,5/10 stond en nu nog maar op 1:6,5. Dat betekend dus dat mijn hostel nu voor 5 nachtjes maar liefst 100 euro kost (auw).

Micheal en Lilli vragen me mee om Beijing duck (peking eend) te gaan eten. Ik heb al eens eend op bij een echte Chinees in Den Haag en dat beviel me, dus dit zal ook vast wel smaken. Er wordt me verteld dat het niet meer dan 100 van die roepies de man kost en dus ga ik mee (aangezien ik niet zoveel cash heb). We komen bij een hele chique tent aan waar ze een van de beste Peking eend schijnen te hebben. De kok snijd de eend aan tafel en hij heeft een of ander raar plastic kapje voor zijn mond. Er word met precisie lapje voor lapje dun weggesneden van de eend. Er komen een soort pannenkoekjes op tafel en iedereen krijgt een bakje met schotel met verschillende dippings en groente. De eend is heerlijk en ik zit echt in een heel chique restaurant. Zo één waar ik zelfs in Nederland nooit kom aangezien ik niets met heute cuisine heb en ik liever echt gevuld ben dan dat ik naderhand nog een vette bek moet halen, desondanks is het wel vertoeven hier en we krijgen meerdere aparte hapjes waaronder een ijsje van bonen (smaakt wel). We gaan terug naar het hostel en de straten staan nog steeds blank, zo erg zelfs dat het water op de stoep blijft staan. Ga je ooit naar China, neem dan waterdichte schoenen mee! Ergens rond 11/12 gaan mijn maten uit Shanghai naar bed en ik blijf alleen achter met John. Ik heb best honger (iets met heute cuisine en vette bek?) en dus besluiten we om de street food culture die hier erg leeft te verkennen. De meeste kraampjes komen op straat rond een uur of elf aangezien de politie dan stopt met het patrouilleren op illegale kraampjes haha. Meteen buiten is het al raak! We halen rou jia mo, een soort pita met vlees en de nodige hete saus (ma la in het Chinees), lekker! Wat wij in Nederland als heet beschouwen is hier penuts. Na een heerlijke brandende rou jia mo gaan we opzoek naar meer lekkers. We passeren meerdere tentjes maar lopen door. Uiteindelijk komen we uit bij een straat vol met verlichting en een explosie aan verschillende specerijen die in de lucht hangen. Mijn Amerikaanse maat kan vloeiend Chinees en hij besteld er dan ook rustig op los. Ik weet niet wat dit allemaal gaat kosten en eigenlijk boeit het me ook niet. Waarschijnlijk is dit de enige keer dat ik hier kom. We eten "hotpot" met maag op een stokje erin, heel lekker maar na 6 stuks vind ik het wel best aangezien ik weet wat het is. Ook eten we een soort van bonen met pepers en zout, heel heet maar zo lekker, een kommetje rijst en kleine pita's met vlees erin. De straatmuzikant speelt/zingt Chinese nummers en ook wij kiezen er één (je bent mijn oogappel). Rond vier gaan we terug en je merkt echt dat street food hier leeft want er staan telkens mensen voor de kraampjes en de restaurants zitten vol en er blijven mensen op en aankomen. Nog gezellig een biertje en dan rond 5 maar eens slapen.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 29 BEIJING
-----------------------------------------------------------------------------------------

Ik word ergens rond half 12 wakker en ga maar eens opzoek naar een ontbijtje. Echt brood kan je hier niet vinden en ik heb geen idee wat ze in de restaurants aanbieden. Dan maar iets van yoghurt met aardbeien smaak. Ik wilde eerst met de metro gaan maar besluit om een fiets te huren voor 30 RMB (+/- 5 euro). Rond 1 ga ik er op uit. Ik fiets richting Di'anmen Dongdajie tussen een afwisselende omgeving van wolkenkrabbers, parkjes en kleine winkeltjes. Het verkeer is hier totaal ontregeld, al valt het hier wel mee (rond dit tijdstip). Het is bloed verziekend heet en heel benauwd doordat de smog grotendeels weg is na de stortbuien van gisteravond. Na 10 stappen buiten het hostel zweet je je al de pleuris. Mijn t-shirt is dan ook goed doorweekt. Het grappige is dat die sambal vreters het ook heet hebben, niets geks zou je zeggen in eerste instantie maar wat ze dan doen (de mannen) is hun shirt optrekken tot onder hun borst, zo zie je dus dikke bierpensen voorbij wandelen: een apart gezicht. Ze hebben ook allemaal een paraplu bij tegen de zon. Ik ga nu naar Jingshan park (2 Y). Midden in het drukke Beijing vind je dit vrij grote park met enkele tempels en gelegen tegen de Verboden Stad aan. De tempels liggen aardig hoog en het is dan ook een redelijke klim. Vanaf hier heb je een geweldig uitzicht over de Verboden Stad en je kan tot in de verte staren naar wolkenkrabbers, tempeltjes en ander moois. En ook de eerste foto is een feit! Er komen een aantal Chinezen die met me op de foto willen en schijnbaar ben ik hier de bezienswaardigheid. Ik besluit om richting mijn mountainbike te lopen en naar Tianmen Square en de Verboden Stad te fietsen. Even een paar foto's van maken van het Plein van De Hemelse Vrede en dan maar verder fietsen aangezien het zo druk is bij de Verboden Stad. Ik ga lekker een stuk fietsen en overal staan hoge gebouwen. Het is erg druk op de weg en ik ga naar Ritan Temple. Blijkt dus niet veel te zijn en dus maar weer verder fietsen. Nog even wat te eten halen en dan naar mijn hostel. Ik ga me lekker douche. Het eten is ook sterves duur in het hostel (slaat nergens op) en ik kan niet eens mijn eigen eten maken. Ik pak 's avonds ook nog even de fiets en besluit om richting Wangfjing Dajje te fietsen (shoppingstreet van Beijing). Na een kort rondje houd ik het weer voor gezien en in het hostel ontmoet ik Lisa Zhang (24 jaar. Heel gezellig en ze komt uit Hanoi province). Na de nodige biertjes gaat ze naar bed, ik ben ook moe maar ik wil Feyenoord luisteren via de radio dus nog even wachten want de wedstrijd begint rond 03:00 lokale tijd. Ik neig in slaap te vallen en dus sta ik op het punt om naar bed te gaan, 1-0!! dan nog maar even opblijven. Twintig minuten later houd ik het dan toch voorgezien. Ik ben van plan om de Verboden Stad en het park/de museums rondom te bezoeken.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 30 BEIJING
-----------------------------------------------------------------------------------------

Ik word pas ergens rond elf uur wakker dus snel douche en wat yoghurt als ontbijt. Ik huur nog een dagje een fiets en ga direct naar de parken rond "the Forbidden City". Wel mooi met traditionele Chinese paleizen en meteen door, laat de Verboden Stad nu net uitverkocht zijn. Er mogen per dag 80.000 mensen in (nieuwe regel). Lekker dan! Ik word ook nog meerdere malen aangesproken door zogenaamde vriendelijke Chinese studenten die hele gesprekken met me aanknopen en me vragen om mee te gaan naar de zogenaamde "oude" Verboden Stad en onder andere om een biertje te drinken. Ze spreken zeer goed Engels en dit is een list. Ik heb het namelijk op 'Opgelicht in het Buitenland' (TV programma) gezien en ik zou overigens toch niet zomaar wat gaan drinken met een Chinees die ik net vijf minuten ken, sukkeltjes. Ik fiets naar de Drum and Bell Towers. Ook in traditionele stijl met van die typische Chinese daken. Daarna ga ik maar naar Bahei Park (een park met tempels en riviertjes vol met lelies). Ik geniet van een ijsje en een biertje (ja de eerste 33 cl van deze vakantie :') ) en fiets naar het Olympische park. Ik bezoek het OSC Stadium en daarna het beroemde "Birds Nest" waar de Olympische Spelen van Beijing werden gehouden. Nooit verwacht dat ik hier zou komen. Jammer genoeg is het stadion nu gesloten en gaat het pas weer open tijdens de volgende maand. Het Olympische park is echt heel groot en er staan enkele torens die rechtstreeks uit een science fiction film zouden kunnen komen (ze hebben een hoog "space" gehalte). Nu richting hostel en mijn avond maaltijd wacht op me op de Night Market. Na tien minuten fietsen en nog eens twintig minuten zoeken vind ik het dan eindelijk. Als eerst eet ik twee schorpioenen op een stokje (smaakt heel lekker) en voor de zekerheid breek ik de angel er maar af. Dan ga ik voor een soort krab ding apparaat met veel soja saus (ook goed te kanen). Ik heb nog steeds honger dus ook maar een lams been en zeester. De zeester heeft een aparte structuur aan de buitenkant en het vlees binnenin lijkt op gehakt (zo smaakt het overigens niet maar wel erg lekker). Na dit alles nog even snel een slang naar binnen werken. Echt heerlijk die slang en dit is nou iets wat ik zeker vaker ga eten als de kans zich voordoet, oohja en trouwens, het smaakt niet naar kip. Mensen die beweren dat eten zoals slang en weet ik veel wat voor rare diersoorten naar kip smaken hebben geen recht van spreken want net als dromedaris, kameel en ezel heeft ook slang zijn eigen smaak(!). Nog even wat geld pinnen en over de winkelstraat lopen, daarna houd ik het voor gezien en in het hostel kom ik Lisa weer tegen. Weer gezellig wat drinken en wederom te laat naar bed aangezien ik morgen vroeg op wil om de Verboden Stad te zien.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 31 BEIJING
-----------------------------------------------------------------------------------------

Mijn wekker gaat om half 8 maar vijf uurtjes slaap vind ik toch te kort, om kwart over tien word ik weer wakker en ga ik me snel douche. Als een speer naar de metro en geld wisselen. De banken zijn of dicht of ze zijn aan het eten. Lekker dan. Na 20 minuten vind ik er één en echt snel zijn ze niet, het duurt een half uur voordat ze eindelijk mijn euro's hebben omgezet in rinminbi. Ik stap op Tianmen West uit en ga direct naar de ticket office, het is al half 12. Gelukkig weet ik een kaartje te bemachtigen. Het is echt super benauwd en het is zo verschrikkelijk druk (echt niet leuk meer). Het valt allemaal enigszins tegen en na zo'n twee uurtjes sta ik weer buiten. Ik ga naar Bahei Park. Ook hier staan meerdere tempels die ik uiteraard allemaal bezoek. Het is nog steeds super heet en je wordt er heel sloom van. Na een uurtje relaxen aan het water pak ik de metro naar het Summer Palace. Het is al laat en ik kan de ingang ook niet vinden. Het is ook veels te heet/benauwd dus ik ga maar terug.

Als avondeten neem ik rou jia mo met lekker veel ma la en er is niets lekkerder dan een ijskoude Tsingtau (biertje) in je andere hand. Ik ga maar even luieren en mezelf douche. Daarna relaxen met een draft en weer lekker biertjes drinken met Lisa. Ze betaald al het bier (niet dat dat er is maar ik betaal zelf liever mee maar dat mag absoluut niet). 'S avonds gaan we gezellig wat drinken en ik boek nog snel even een tour naar de Chinese muur (Mutianyu). Na nog meer bier en eten ga ik om kwart over vijf naar bed. Niet heel slim want ik moet er over anderhalf uur weer uit om naar de Chinese muur te gaan, ach je leeft maar 1 keer en slapen kan je zat als je dood bent.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 32 BEIJING
-----------------------------------------------------------------------------------------

Zo dat was een kort dutje maar ik moet er toch echt uit (6:45) aangezien er om tien voor half acht ontbijt klaar staat en ik om 08:00 word opgehaald. Aardig haasten dus want ik ben nooit zo snel. Even een Engels ontbijtje naar binnen werken (dat zat inbegrepen bij de vrij dure tour) waar geen eens een sapje bij zit (wel een stelletje tering gieren hier zeg (het hostel) want hun prijzen zijn nou niet bepaald "Chinees"). Afijn, om acht uur in de bus "lekker" een plaatsje achterin tegen het raam aan (dat dacht ik want hij stuitert over het wegdek en het is redelijk warm). Echt slapen lukt dus niet gedurende de 1,5 uur naar de muur. Ik pak de kabelbaan naar boven en begin mijn klim vanaf toren 14 aangezien je r 30/45 minuten over doet om naar boven te lopen en ik heb maar drie uur.

Ik wil graag het niet gerestaureerde deel bezoeken want dat deel is nog in "originele" staat. Ik loop naar toren 23 (einde van het gerestaureerde deel) en het uitzicht is echt verbluffend. De foto's die iedereen vast wel kent van de Chinese muur zo mooi is het ook echt. Ik ga voorbij het eerste bordje "Do not cross" "Forbidden for tourists". Valt allemaal wel mee, het is hier alleen niet gerestaureerd. Na een minuut of zeven kom ik aan bij het tweede bord "Danger!" "Don't cross". Ja dan moet ik er toch echt heen als ik zo'n bord zie staan. Het is hier totaal verwildert en er groeien bomen op de torens. Hele stukken muur zijn ingestort en ik baan me een weg soms over de rand van de muur en soms door de bush bush. Het is hier echt gaaf en het uitzicht is zo mooi! Je hebt uitzicht over alle bergen en dan zie je ook nog eens die geweldige muur kronkelend onder je tussen/over de bergen heen. Ik stop op een gegeven moment aangezien het zo stijl is en ik me omhoog trekken aan de zijkant van de muur, bij elke stap glij ik deels weg omdat door al dat lopen mijn zolen al aardig versleten zijn. Ik "krijg" ook lunch dus pik ik de dertig minuten die ik over heb om snel bij het restaurant te komen. Er staan verschillende overheerlijke Chinese gerechten op tafel en na een heerlijke maaltijd ga ik weer terug met de bus om uiteindelijk iets over vier terug te zijn. Ook vanavond eet ik rou jia mo en nam ik een heerlijke douche. Ik pak mijn tas in en ga rond een uur of 1 naar bed.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 33 BEIJING - SHANGHAI
-----------------------------------------------------------------------------------------

Ik pak om kwart over twaalf de trein en zal ergens rond een uur of zes aankomen op Shanghai Central Station. Ik wilde eerst het vliegtuig pakken maar de tickets voor een vliegtuig zijn nu al 180 euro en een ticket voor de HCR (snelle trein) kost me ongeveer 90 euro. De trein haalt snelheden van over de 300 km/h. Ik wilde eigenlijk mijn blog schrijven maar heb meer trek in een dutje. Het merendeel van de reis slaap ik half en het uitzicht is ook niet zo heel bijzonder. Hier en daar een mooie berg maar dat is het dan ook wel. Ook hier bouwen ze flink aan de steden en bij een bepaalde stop tel ik maar liefst 33 hijskranen die bezig zijn met verschillende projecten.

Ik ben dan eindelijk in Shanghai en moet nu nog de metro pakken naar het station vlakbij mijn hostel. Het hostel is vrij makkelijk te vinden en ik kom rond zevenen aan bij mijn hostel (Rock&Wood International youth Hostel, Shanghai, China). Het ziet er van de buitenkant in ieder geval heel goed uit. Er is een redelijk grote vijver met goudvissen en kooi karpers, een watervalletje en een terrasje met links daarvan een gezellige zithoek. Als je hier bent heb je in ieder geval niet het gevoel dat je in een grote stad als Shanghai zit. Ik zit in een "four bed mixed dorm" en op dit moment is hij leeg. Ik ga wat noedels halen (spicy roasted beef flavour) en haal wat biertjes plus een zak kroepoek. Lekker even op mezelf en rustig eten in mijn kamer. Ik ga opzoek naar een bank om wat geld te pinnen omdat mijn euro's nagenoeg op zijn en ik ze liever bewaar als middel voor een noodgeval. Bij terugkomst is mijn kamer gevuld. Mijn kamergenoten zijn Marc, Hendrik en van de meid kan ik nu zo snel even niet op haar naam komen. Ik deel mijn kamer met een Brit, Noor en een Duitse. We besluiten om beneden even wat te gaan drinken en daar ontmoeten we later ook nog twee meiden waarvan ik niet meer op de naam kan komen aangezien ik dit deel pas veel later aan het schrijven ben. Ze komen in ieder geval uit Zwitserland en Duitsland. Ik wilde vroeg gaan slapen en morgen vroeg opstaan om de stad te verkennen maar laat me overhalen om uit te gaan. Ook gaan er nog twee andere gasten die ook uit Duitsland komen mee (gelukkig staat mijn fiets thuis :p).

We pakken twee taxi's naar Muse 2 en betalen een normale prijs anders dan in Beijing waar ze je telkens proberen te naaien (klootzakken). De muziek is echt goed (naar mijn smaak dan he haha). Het is hier wel echt heel duur want je betaald voor een biertje ongeveer acht a negen euro. Ook de Long Islands zijn vrij duur, maar liefst twaalf euro. Gelukkig heb ik al aardig wat gedronken in het hostel want dit vind mijn portemonnee niet zo heel fijn. Na anderhalf uur gaan we naar Club Light op aanraden van die twee Duitse gasten. De muziek is oke maar zelf nemen ze binnen twintig minuten de benen zonder ook maar wat te zeggen (waar is mijn fiets!?), lekker dan, dan had ik liever gewoon in Muse 2 gebleven. Ook hier zijn de cocktails sterves duur maar ja, ik moet toch echt wat drinken anders droog je natuurlijk uit, dat is een gegeven! Rond een uur of half vier gaan we naar buiten en neem ik nog wat street food (soort van schnitzel achtig ding) en rond kwart over vier ga ik maar eens slapen.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 34 SHANGHAI
-----------------------------------------------------------------------------------------

Ik word om 9 uur wakker maar besluit om nog lekker te blijven liggen. Kwart over tien dan toch maar eruit. Ik heb gister wat brood gekocht en plakjes ham voor de aankomende twee dagen dus dat staat er nu ook op het menu. Het brood is niet super maar het is in ieder geval beter dan een ijsje of yoghurt want dat laatste komt me nu wel m'n strot uit. Ik ga maar eens naar de stad met de metro van Yan'an road naar Lujiazui. Na 20 minuten kom ik aan op het station en eenmaal buiten loop ik meteen tegen tal van wolkenkrabbers aan. Ook vind je veel gebouwen die je zo in Frankrijk kan vinden dit komt namelijk doordat Shanghai vroeger was verdeeld door verschillende landen zo had je een Frans deel en een Engels deel, etc. Ik loop naar de Radio and TV Tower (als je er een foto van ziet herken je 'm vast wel). De prijzen zijn niet mis! 280 yuan om helemaal naar boven te gaan (rond de 45 euro). Daar moet ik even over na denken want dat is nagenoeg mijn budget voor een dag en om dat dan uit te geven voor een uitzicht over de stad? Het is ook bewolkt (en vast wat smog al is het hier stukken minder dan in Beijing) dus misschien morgen wanneer ik meer kan zien. Het begint te regenen (gelukkig mijn paraplu mee genomen) en ik heb ook niet zo'n zin om veel te doen vandaag dus ga ik lekker terug met de metro.

Ik haal een ijsje en wat biertjes plus een grote bak met noedels. Het ijsje was lekker maar de noedels zijn deze keer wat minder. Daarna even de straten verkennen rond mijn hostel. Er wordt vuurwerk afgestoken, kijk daar hou ik nou van, waar is dat spul te krijgen?! :p. Nu lekker aan de bar hangen en wat drinken. Gezellig een beetje slap ouwe hoeren en poolen. Ook ontmoet ik Mei in de chill lounge en we hebben leuke gesprekken. Rond een uur of een ga ik een dutje doen.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 35 SHANGHAI
-----------------------------------------------------------------------------------------

Vandaag ga ik er wel eerder uit en het is vrij warm buiten dus dat wordt weer lekker zweten. Het brood is niet zo goed als in Nederland maar ja wat moet je er van zeggen. Ik pak dezelfde metro als gisteren en ga toch naar die toren. Ik sta tien minuten in de rij en dan gaat het loket dicht lekker dan kan ik weer overnieuw beginnen. De rij binnen voor de liften zijn niet mis en ik sta er zeker een uur in. Eenmaal uit de eerste lift weer in de rij ik zit nu op ongeveer 250 meter hoog. Bij de volgende stop ongeveer 300 meter en het uitzicht is echt indrukwekkend. Het weer is helder en ik kan tot in de verte kijken waar het nog niet is volgebouwd. Als je beneden staat lijkt het al volgebouwd met torens maar vanaf hier merk je pas echt dat het een pareltje is met 360 graden om me heen alleen maar wolkenkrabbers. De torens recht voor me zijn echt prachtig en er zit een soort spiraal vorm in. Nu met de lift terug en kijken vanaf het volgende platform waar je ook naar buiten kan en waar ik de foto heb genomen waarvoor mijn vader me een pakslaag gaat geven wanneer ik terug kom (kom maar op ouwe :p). Ook vanaf hier is de skyline weergaloos! Rond een uur of 3 ga ik naar beneden en dan heeft alles bij elkaar toch dik vier uur(!) in beslag genomen. Ik weet dat er een stadion is en daar wil ik natuurlijk nog even een foto maken dus met de metro naar Yuanshen Sports Center.

Is even kijken of ik er binnen kan komen (glippen). Er staan meerdere security dus loop ik maar een rondje opzoek naar een ingang. Ja hoor ik zie iemand naar binnen gaan en neem dezelfde deur. Ik kijk na een aantal meter direct op het veld. Kijken of ik op het veld kan komen. Gewoon een kwestie van deuren uitproberen en toevallig staat er een open. En daar sta ik dan op het veld even snel foto's/filmpjes maken voordat ik word gespot. Ik wil ook een foto met mijn vlag dus opzoek naar de security. Die vind ik al snel en ze zijn in eerste instantie verrast over wat ik hier doe maar niet onwelwillend om me even te helpen. Daarna nog een tempel bezoeken die zich midden tussen de torenflats, kantoorgebouwen, huizen met Franse architectuur en een stadion bevind, ook dat is Shanghai, een diverse stad! Ik ga naar de Corfucian Tempel, een soort Boeddhistische tempel. Ze branden grote staven wierrook die ze al biddend tegen hun hoofd houden en maken buigingen richting alle windrichtingen. Voor de rest zijn er grote goudkleurige goden te zien. Ik vervolg mijn reis naar Century Oark en loop er een stuk doorheen. Even lekker relaxen tussen de bomen met uitzicht op de volgepakte stad.

Ergens rond half zeven terug en ik ga mee "uiteten" met mijn kamergenoten. Ik heb al gegeten dus eigenlijk ga ik mee voor de gezelligheid en iets met hop. 's Avonds halen we een doos met bier alvorens we met een grote groep naar Perry's café gaan en daar kosten de emmers whisky cola nog geen vijf euro (ja emmers) dus doe mij maar een emmer (of 2, 3, 4)! Na nog een goede vette hap en een goed gesprek gaan we naar Maya waar de muziek wel oke is. Om zever uur moeten we maar eens naar "huis" gaan om te slapen.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 36 SHANGHAI
-----------------------------------------------------------------------------------------

Vandaag is een luier dag. Het merendeel is brak (ik lekker niet haha). Ik eet als ontbijt een pizza en ben niet van plan om veel te doen. Ik ga toch maar mee naar het Communistische Propaganda Museum. Een half uurtje lopen en het bevind zich in de kelder van een appartementencomplex. Heel interessant en ik ben blij dat ik ben meegegaan aangezien ik normaal gesproken niet echt van de musea ben. 's Avonds heb ik een aardappel dieet (iets met bussen Pringels) ook vanavond weer uit en nu naar één of andere fancy jazz club. Ook hier kost een biertje een godsvermogen. Na een uurtje houden we het voor gezien en gaan we naar The Appartment, nog duurder en vol met mensen die zichzelf willen showen (bah). Na 1,5 uur dan maar een taxi naar Muse 2. Vanavond is de muziek wat minder (er is geen dj) misschien omdat we er pas om 4 uur binnenkomen. Na een uurtje de taxi terug en dan nog op jacht naar wat te eten. Henrik laat zijn mobiel vallen en heel 't scherm is naar de klote (sukkel haha). Rond 6 uur maar eens slapen.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 37 SHANGHAI - XI'AN
-----------------------------------------------------------------------------------------

Ik ben ook vandaag niet echt van plan om al te veel te doen (ik wilde eigenlijk nog naar The Bund waar je een mooi uitzicht hebt op de skyline). IK word ook pas redelijk laat wakker dus dan maar gewoon bij het hostel hangen. Een beetje poolen en wat van dat goude genot achteroverslaan. Ik bak er echt niets van maar telkens versla ik Marc als hij alleen nog ge zwarte hoeft en ik een stuk of 4 van die krengen (moehaha). We gaan samen nog ergens wat eten. Rijst met groente (zien er uit als mini bomen) en beef lapjes in een mengelmoes van slijm en ei. Het klinkt smerig, zo zag het er ook uit, het was lekker en ik wil niet weten wat het was. Ze hebben heel trots en groot hun hygiëne keurmerk hangen naast de keuken. Er zijn drie verschillende beoordelingen: groen lachend gezichtje (goed), geel oké gezichtje (oké/kan er mee door) en rood (daar wil je dus niet eten). Ze hebben geel en zijn er overduidelijk trots op, ja wat moet je er van zeggen haha. Ik heb mijn treintickets pas sinds gister (voor de overige treinen in China). IK dacht namelijk ik haal ze zaterdag wel en toen het zaterdag was bleken ze dus dicht te zijn, lichtelijk probleempje dus. Het was snel opgelost want voor 50 yuan kwamen ze ze brengen (zo'n acht euro). Om kwart over zeven 's avonds neem ik de trein. Van die rijen in China word je wel moe. Het zijn echt een stel onopgevoede varkens die voordringen, duwen, rennen (trekken, spugen, slaan, schoppen, nee geintje) waar het maar kan om vooraan te komen.

Ik zit dan eindelijk in de trein en de man die onder me slaapt vraagt of ik wil ruilen met zijn moeder in een andere coupé. Als het een bed onder is vind ik het best want die bovenste bedden zijn kut. Ik hoop alleen niet dat ik bij allemaal kinderen/baby's/varkens of een mix van alle zit. IK zit nu dus met een baby en een kind in de coupé, jes! twee uit drie! IK heb al ja gezegd dus voor deze ene keer neem ik er maar genoegen mee. Ze zijn wel vriendelijk allemaal en met handen en voeten weet ik uit te leggen waar ik vandaan kom. Ze spreken geen woord Engels, Ik schrijf een beetje mijn blog en ga rond elf uur slapen (soort van want precies nu begint het gejank grr).

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 38 XI'AN
-----------------------------------------------------------------------------------------

Ik ben de enigste blanke in deze trein dus ze kijken aardig hun ogen uit. De natuur is langs dit traject ook niet zo heel speciaal en ik kom om 10 uur 's ochtends aan op het station. Ook hier ben ik de enige Westerling. Het hostel is meer dan een uur lopen en beinvd zich binnen de oude muren van Xi'an. Ik neem een taxi of toch niet. Die idioot zegt 150 yuan, de volgende zegt 50 ook nog steeds veel te veel. IK pak een tuktuk (de eerste op mijn reis) voor 30 yuan nog steeds te veel want het zou iets van 20 moeten kosten maar ja.... Ik deel mijn kamer met Mark en Patrick (Duitsers), een gast uit Maleisië en twee Chinezen. Ik start een gesprek met de Duitsers en ons word gecommandeerd door de dikke vette Chinees dat we buiten moeten praten want hij ligt te slapen, dit pik ik niet en vertel hem even dat het al 3 uur is en dat die niet moet zeuren. Mijn kamergenoten vertellen dat die twee Chinezen maar een apart stel zijn, ze liggen heel de dag op bed. Ik ben niet van plan om vandaag veel te doen. IK heb meer zin om (wederom haha) te relaxen in het hostel (Warriors Internation Youth Hostel, Xi'an, China). Ik weet nog niet wat ik wil eten en het restaurant in mijn hostel is sinds 1 april (nee geen grap) in "onderhoud". Nog even naar de grote supermarkt verderop. Kom ik aan bij de kassa en wil ik betalen accepteren ze mijn credit card weer eens niet (ze hebben in China ook een eigen creditcard) en bij heel veel winkels accepteren ze geen buitenlandse kaarten. Zal wel zijn omdat ze anders een bepaald aantal procenten aan kosten moeten betalen. IK zou zeggen bereken het door in de prijs maar wie ben ik?
Dus dan maar wat rou jia mo bij een tentje iets verderop. Hierna ga ik nog lekker aan het bier en zoek ik alvast uit wat ik morgen wil gaan doen.

-----------------------------------------------------------------------------------------
DAY 39 XI'AN
-----------------------------------------------------------------------------------------

Ik sta om half negen op. Eigenlijk wilde ik er al eerder uit gaan maar toen de wekker ging dacht ik "nou nee". Wat is het leven toch heerlijk wanneer je op vakantie bent zeg, (bijna) geen dingen aan je hoofd en niet het gevoel óh ik moet morgen nog...
Puur genieten, zeker als je zo lang weg bent maar time flies when you have fun en "fun" heb ik zeker. Maar goed, genoeg bullshit (voor nu dan hè maak je geen zorgen) nu maar eens wat over mijn dag.

Voor de verandering yoghurt en ik loop naar het muslim quarter. Een zijstraatje in (naderhand iets te vroeg). Ook even op de Bird Market kijken naar al die vogeltjes in kooitjes. Je zou er spontaan een paar kopen en loslaten (of frituren). Ze verkopen hier van alles. Van kleding tot fruit en van vogels tot vis. Wel apart om een Chinees met zo'n keppeltje op te zien, nou niet echt het stereotype moslim (weet je wel, met zo'n baard.......... en een AK-47 :') ). Nee geintje... of toch niet. Ook hier wil ik wel even kijken wat voor lekkers ze allemaal hebben. Er worden van die lekkere zoete koekjes verkocht maar ik doe me te goed aan rou jia mo (die hier erg lekker is). Even verderop koop ik nog een groot rond brood (3 yuan) wat nog warm is (dat word smullen) voor tussen de middag alleen haalt het brood de middag niet. Pfff ik zit meteen goed vol en ga lekker even ergens zitten onder het genot van voorbij lopende aanstarende Chinezen. Zwaaien is de oplossing, kinderen lachen vrolijk en zwaaien terug, mannen blijf ik bij terug staren (al zijn ze er goed in moet ik zeggen) en vrouwen worden er verlegen van en beginnen te lachen. Je begrijpt dus wel naar wie ik het liefste zwaai :') de mannen, niet dus.

Ik loop langs de city god temple en ga naar de drum tower. De entree is redelijk prijzig en ik ben in nagenoeg een zelfde attractie geweest in Beijing dus sla ik 'm lekker over. De bell tower ligt in het midden van de oude stad en vormt een rotonde, je kan 'm bereiken via een tunnel die verbonden is met de tunnels richting de metro. Rondom liggen perkjes met fleurige bloemen maar ook deze sla ik over omdat 't het zelfde principe heeft als Beijing. Vanuit hier loop ik door en bekijk ik nog wat minder bekende tempeltjes onder het genot van aanstarende Chinezen en de nodige selfies waarvoor ik word gevraagd. Ik bezoek de South Gate (stadsmuur). Het valt me op dat ik hier in Xi'an wel korting krijg met mijn studentenkaart en dat je juist in Shanghai en vooral in Beijing word gediscrimineerd op leeftijd (1.2/1.4 meter). Ik ben er ook achtergekomen waarom ze dit dus doen en dat is namelijk omdat er zó veel Chinezen zijn en de kans klein is dat je onder de 1.2 meter bent dus dan hoeven ze minder korting te geven. Ik ben zo "lang" dat ik over de gehele rij kan kijken (ik sta in de rij voor een kaartje).Op de stadsmuur kan je een fiets huren maar ik loop lekker. Ook vind je er om de zoveel meter oude uitkijktorentjes. Als je op de "oude stad" uitkijkt vind je typische Chinese knusse huisjes en tempels. Aan de buitenkant vind je vooral torens waarvan een groot deel de opvallende Chinese daken mee hebben genomen. Een mix van modern en het oude China, het heeft iets moois. Het begint te gieten en ik zat er nog aan te denken om een paraplu mee te nemen. Dat is al de zoveelste keer dat ik het gevoel heb dat ik beter een paraplu kan meenemen maar het niet doe haha. Dan maar wachten. Na een half uur word het wat minder dus ga ik richting de Small Goose Pagoda (tempel met tuinen) en het Provincial Stadium. Jammer genoeg begint het nog harder te regenen wanneer ik er aankom en ik ben noodgedwongen om terug te gaan.

De eerste tuk tuks proberen me op te lichten maar ik vind er een voor 25 yuan, nog steeds iets te veel maar ik ben doorweekt en wil naar mijn hostel. Ze verkopen hier trouwens veel eieren. Je hebt keuze uit veel verschillende soorten; grote groene, gespikkelde grijze, vogeleieren, zwarte en ga zo maar door. Ik heb in Beijing vogelei op en het smaakt nagenoeg het zelfde als een "normaal" ei (ligt er natuurlijk aan wat je normaal noemt haha). Afijn, ik dwaal weer eens af. Ik ga me lekker douche en die verdomde schoenen weer droog föhnen voor de zoveelste keer. Ook maar eens kijken wat een trein (vliegticket) kost naar Zhangjiajie. Na veel hulp en gekut kom ik tot de conclusie dat een vliegtuig goedkoper is qua tijd, alleen gaat er geen één op de 21ste dus word ik gedwongen om een dag later te vertrekken naar de plaats waar ik zo naar uitkeek. Een echte avondmaaltijd heb ik niet zeg maar van alles wat en niets. Wel het nodige bier natuurlijk want stel dat je uitdroogt of opeens veel vocht verliest haha. Morgen maar even bij China Eastern Airlines langs om te kijken of er wat te regelen valt en dan nu (01:00) maar eens richting bedje.

DAY 40 XI'AN

Op en snel douche. Naar de luchtvaartmaatschappij (op advies van de medewerkers in het hostel). Nu maar hopen dat het kantoor zich daar ook bevind want mijn gevoel zegt dat ze me naar de verkeerde plek sturen maar soms moet ik dingen misschien aannemen van anderen. Ik ga lopend, een half uurtje in het nieuwe gedeelte. Na twintig minuten ronddwalen en het te vragen bij het belastingkantoor (soort van) kan ik er nog niets mee. IK was wel de publiekstrekker daar binnen, alle vrouwen wilde me helpen en de nodige foto's worden van me gemaakt. Ach ja dan maar weer terug er zit niets anders op. En ja hoor zoals mijn gevoel al zei had een van de dames me verkeerd gestuurd. Nog een keer proberen via het internet, niets, ja op een Engelse site drie keer zo duur, niets dus. Ze helpen me wel goed. De nodige belletjes worden gemaakt (vanuit het hostel) en dus alsnog een ticket voor zo'n 125 euro voor een dag later dat dan weer wel. Ik wou naar het Terracotta leger maar ik moet ook die ticket betalen en dat kan uiteraard niet met plastic, ze leveren 'm af. Ik kan al sinds mijn aankomst niet meer pinnen en gelukkig had ik de nodige flappen uit de "ATM" gehaald in Shanghai. Ik ben bang dat hij is geblokkeerd na een avondje stappen in Shanghai. Met behulp van de receptie vind ik een plaats waar ik internationaal kan bellen. Voor 1 yuan met de bus erheen en met de bank bellen. Het is in Nederland half acht en hier dus 13:30. Ik krijg te horen dat het een vervelende situatie is (ja nee duh, ik zit in Xi'an en moet zo 760 roepies neertellen zonder ze te hebben en die kut credit card accepteren ze nergens alleen dat klote Union Pay, je meent het?!) maar dat ik over anderhalf uur moet terugbellen aangezien er geen hogere aanwezig is en ze alleen mogen deblokkeren binnen 24 uur (iets met 3/4 dagen geleden, oeps). Dan maar hopen dat ze wat kunnen regelen want geld pinnen met mijn credit card doet nogal pijn.

Na twee uurtjes rondjes wandelen en een gefrituurde banaan, brood en platgestampte suiker noten dingen te hebben gegeten weer terug. Weer bellen, ik krijg Jan, Piet, Klaas en Kees aan de lijn maar veel wijzer word ik er niet van. Ik moet teruggezet worden in een beveiligde lijn en een aantal codes invoeren, lukt niet, godverredomme! :@ krijg ik ook nog eens zo'n koeie kut aan de lijn. Ik hoor 't meteen al aan d'r stem, hallo! (waarschijnlijk 16, een beugel, blond en nieuw bij de bank). Ik het weer uitleggen (hebben ze daar geen communicatie?), antwoord; óh ja dat kan binnen 24 uur erna, dan moet u naar een ABN kantoor komen; :@ :@ :@. Ik; nee die kaart moet ontblokt worden wat denk je nou zelf ik zit in :@?#*!@% Xi'an, China!!!! Die kaart moet ontblokt worden (ik sta op het punt om mijn geduld te verliezen). Of ik even langskom? Volgens mij snapt ze het niet helemaal. Uiteindelijk, weer niet, weer opnieuw in een beveiligde lijn en ik ben er doorheen! Codes zorgvuldig intikken jes! Oké nu gaat het dan lukken hoop ik... Weer een gesprek met een andere medewerker (ondertussen heb ik al enkele keren gebeld aangezien ze het moesten bespreken met hun hogere); ja ik moet even naar mijn hogere.... .... .... .... .... .... meneer, ja, heeft u iemand in Nederland naar de bank gestuurd? Ja maar daar heb ik geen contact meer mee gehad (m'n vader enkele dagen eerder die zou langs gaan wanneer terug van vakantie).

Uw kaart is in Nederland gedeblokkeerd met hoogste uitzondering (normaal kan dit dus echt niet want bankzaken zijn uiteraard strikt vertrouwelijk). Ik weet niet wat die heeft gedaan (ik vermoed heel kwaad geworden haha) maar nogmaals dank! Heerlijk! Ik kan weer pinnen! Ik kijk op mijn mobiel en daar zie ik al een gemiste oproep van pa. Na het flappen tappen krijg ik ook een sms. Wel dik 185 yuan opgebeld naar de bank maarja het zij zo! In totaal heb ik met tussenposes meer dan 30 minuten gebeld. In de avond kom ik dan ook terug bij het hostel. Ze hebben mijn ticket voorgeschoten, ik bedank alle meiden van de receptie en heb voor de medewerkers ijs meegenomen voor de hulp. Ik maak het niet al te laat want ik wil morgen naar de Terracotta Warriors.

DAY 41 XI'AN

Vroeg er uit want ik moet naar het station om een bus te pakken. De bus kost zo'n 7 yuan (€1) en doet er een uur á anderhalf over. Snel douche en naar het station. Er staat al een lange rij. Gelukkig ben ik niet later gegaan. De bussen rijden af en aan maar alsnog sta ik er een half uur in. Er staat een Chinese film op en ik heb ik geniet onderweg af en toe van de oude Chinese straatjes die we passeren met hier en daar bergen op de achtergrond. We komen dan aan en ik volg de meute maar naar de ingang want ik zou niet weten waar het is. De entree is duur, ook voor Nederlandse termen maar als je wat wil moet je er ook wat voor over hebben. De gebouwen waarin de legers zich bevinden en enkele musea lijken meer op bunkers waar raketinstallaties zijn gehuisvest (nogal groot grijs en beton "achtig", duidelijk communistisch). De musea zijn wel leuk maar daarvoor ben ik niet gekomen. De eerste silo (nr. 3) is niet veel en ook twee is niet echt indrukwekkend. Nu nr. 1, dit is dus de gene van alle foto's die we kennen (al moet ik eerlijk zeggen dat het enigszins tegenvalt). Zo bijzonder is het dus niet hoe jammer ik het ook vind om te zeggen.... Nog een beetje rondwandelen en dan maar weer terug. Het merendeel lig ik te slapen en dan word je vanzelf wakker bij het station.

Ik loop vanaf het station terug (een uur) want het is zulk lekker weer! Heel warm met een volle zon maar vandaag een keer niet dat benauwde (het was dan ook heel heet bij het leger). Het is dan wel 35/40 graden Celsius maar het is warm zoals dat het in Nederland kan zijn op een hete zomerdag, echt genieten dit!

'S avonds heb ik het muslim quarter afgestruind en weer wat street food gegeten. Ik eet meerdere soorten vlees geregen op takken (ja takken) ook haal ik nog een keer van die soort honing noten (zó lekker) en ik kom een bordje tegen met een tekst en halal met een dikke streep er door heen (ook zat niet moslim Chinezen verkopen hier eten) en dus worden de gemoederen hier ook op scherp gezet. Er is ook veel wrijving tussen de Oeigoeren (moslims) en de Han Chinezen zoals bomaanslagen, terreur etc. Ik wandel terug, haal nog een biertje en ga lekker luieren.

Ik heb morgen nog een dag aangezien ik nu dus pas overmorgen vertrek. Ik kom op het gekke idee om naar Huasan te gaan om Hua Mountain te beklimmen. Een Noor verteld me dat je er maarliefst 4 uur over doet om boven te komen. Ach ja waarom niet, zal een heerlijk gevoel zijn wanneer je een van de meerdere toppen bereikt. Slaap lekker.

DAY 42 XI'AN - HUASHAN ZIE ROTTERDAM - HONG KONG 4