ROTTERDAM HONG KONG 4

DAY 42 XI'AN - HUASHAN

Ik word wakker rond een uur of drie door dat stelletje idioten in mijn kamer uit China. Ze lopen ruzie te maken. Echt niet lekker die twee, neem een privé kamer dan kan je lekker hardop ruziën. Ik vertel ze dan ook dat ze hun bek moeten dicht houden. Zó en nu weer verder slapen. Om zes uur eruit. Douchen zover je het een douche kan noemen het is meer een in elkaar gebeund hokje met een sproeikop. Ik ben niet al te snel zoals gewoonlijk haha en rond een uur of zeven pak ik dan ook pas de metro net buiten de westelijke ingang van de oude stad. Helemaal naar de eindhalte. Het is redelijk druk in de metro en na een half uurtje kom ik aan bij de eindhalte. Nu nog even wat te eten halen voor tijdens de loop aangezien ik heb gehoord dat het eten op de berg sterfes duur is. Ik haal wat broodjes met iets wat lijkt op chocolade pasta erin. Nu nog even het busstation vinden. Rond kwart over acht sta ik dan bij mijn bus en de ticket kostte me zo'n 37 yuan (+/- €6). De rit neemt ongeveer twee uur in beslag. Ook in deze bus worden er de nodige Chuckie Chen achtige films getoond en ik heb het geluk dat de bus niet vol is dus ik heb ook niemand naast me zitten. Lekker languit zitten/liggen en af en toe een tukkie doen. Hoe verder we van Xi'an afrijden hoe mooier het uitzicht word op onze route. We zitten al aardig hoog want links naast de snelweg kijk ik uit over lager liggende dorpen. We passeren nog wat smerige grote fabrieken en dan kom ik ergens rond elf uur pas aan bij Hua Mountain aangezien de bus pas om 09:00 ging rijden (ik was er al 08:10). Ik hoop dat ik bij de juiste ingang ben aangezien er meerdere ingangen zijn. Nog even wat van die ronde koekjes met zeewier kopen die ze in Nederland ook verkopen bij de Chinese supermarkt want ik heb al mijn broodjes al op en echt lekker waren ze niet moet ik zeggen.

De entree kost je zo'n 180 yuan (30 euro) maar dan heb je ook... een kaartje ja. Voor dat ik de berg op kan ga ik eerst met zo'n 25 Chinezen op de foto. Ik vind 't op zich wel grappig dus waarom niet. Nog even wachten tot ik de poort door kan aangezien er een klein relletje is tussen de bewaking en wat bezoekers en dan begint de trek van vier uur (waar ben ik aan begonnen :') ). Veel ouwertjes ook zeg! Dat had ik nou echt niet verwacht. Echt veel van die rimpelsauriërs die ook gewoon even die berg gaan beklimmen, petje af hoor! Ik zweet me helemaal de tering aangezien ik op het heetste gedeelte van de dag aan de klim begin en het is hier nogal benauwd. Het is nu al vrij mooi en ik vraag me af hoe het uitzicht boven zal zijn. Het pad bevind zich op zonnige en beschutte delen en gaat over het algemeen omhoog maar soms ook weer naar beneden en er zijn delen die zo erg stijl zijn dat het bijna niet voor te stellen is (de weg met traptreden gaat letterlijk op enkele graden na recht omhoog de berg op (dit is geen grap), de traptreden zijn dan ook nog eens zo klein dat ik mijn voet er overdwars op moet zetten met mijn lekkere maatje 46. Ik kwam ook een bord tegen dat dit de steilste berg is om te beklimmen onder de zon of het ook zo is laat ik in het midden want dit is de derde berg die ik beklim.

De Noor had me gister nog aangeraden om een kaart te kopen maar ik kon er niet echt één vinden en ik heb er ook niet echt moeite voor gedaan eerlijk gezegd. Dus dat word dus klimmen zonder kaart en goed kijken op de borden om de zoveel duizend stappen.

Ik ben onderweg naar de South Peak (die het hoogste is op een hoogte van 2154,9 meter). Ik passeer de North Peak en dan is het nog zo'n anderhalf á twee uur naar de South Peak. Ik ben onderweg twee keer gestopt. Eenmaal omdat ik echt even water moest drinken en wat eten en de tweede keer om lekker even te zitten en van het uitzicht te genieten want je moet ook vooral genieten als je op zulke plekken bent.

Rond half vier bereik ik dan de South Peak en wat was 't een tering end zeg. Echt een verbluffend uitzicht vanaf deze top. 360 graden uitzicht op alle bergen en dorpjes in de verte. Heel mooi! Ik heb gehoord en gelezen dat er ook nog een houten weg is langs de berg wand waar je over kan lopen maar dat de uitrusting nou niet echt heel veilig is. Dus oppassen maar ook zeker gewoon doen. Er staat een lange rij en het is al vrij laat. Ik weet dat de laatste kabelkar om zeven uur gaat vanaf de West Peak en ik wil niet naar beneden lopen in het donker aangezien ik geen lampje bij heb en het dus pikkendonker is op die berg rond die tijd. Het duurt heel lang en ik moet echt op tijd terug zijn. Ik merk dat ik toch een beetje zenuwen nu krijg want zoiets heb ik nog nooit gedaan en de planken waarover je loopt zijn hooguit 30 centimeter breed (de lengte van mijn schoen dus). Ik doe het toch gewoon want het is zo gaaf.

Ik moet mensen me laten passeren op de loopplank tegen de berg aan zo druk is het (dus ik sta daar en dan gaat iemand om je heen op een plankje van dertig centimeter, je bent dan wel gezekerd met een twee klimkoorden (die je telkens moet vastmaken op verschillende punten) maar echt veilig is het niet, je bent dan ook in China en het kost vijf euro om het te doen).

Op het einde kan je even staan en is een klein tempeltje waar je kan bidden dat je nog leeft en dan moet je weer terug. Ik ontmoet twee Italianen die ook snel terug moeten om de laatste kabelkar te halen. We rennen van hier naar de West Peak (we hebben tien minuten en het bord verteld ons dat je er 30 over doet). Ik ga helemaal naar de klote maar ga toch echt door want stoppen met rennen betekend in het donker terug zonder lampje. We missen de kabelbaan op twee minuten na maar komen er na vijf minuutjes achter dat de kabelbaan op de North Peak tot tien uur open is (anders dan aangegeven op de borden). Dan daarheen en een kaartje kopen. Volgende probleem want de laatste hogesnelheidstrein gaat om half tien en de rij is lang voor de kabelbaan en dan nog eens met een busje naar het treinstation. Na de bus en een taxi komen we aan op het station we moeten kaartjes hebben en de vrouw achter de balie maakt handgebaren dat we weg moeten gaan, na een minuut begrijpen we dat we naar de controles moeten rennen en geen kaartje hoeven te kopen zodat we de trein nog kunnen halen. Op wonderbaarlijke wijze halen we de trein en na binnenkomst sluiten de deuren ook meteen, dat is nog eens geluk hebben!

We moeten alsnog een kaartje kopen in de trein (dat kan dus gewoon in China als je te laat bent maar ik denk dat het ook vooral iets te maken heeft met het feit dat we buitenlanders zijn omdat je over het algemeen meer kan flikken in China als je geen Chinees bent). Ik ben echt blij dat ik de trein heb gehaald want anders was ik pas rond half twee thuis geweest en nu rond een uur of tien.

De Italianen hebben geen geld bij (alleen plastic geld) dus schiet ik hun kaartje voor. Alleen heel jammer dat er geen, ja echt gewoon geen pinautomaten op het station zijn (heel raar, een stad van 11 miljoen mensen maar geen ATM op of rond het centraal station). Het komt er op neer dat we op meerdere stations er uit zijn gegaan om te pinnen maar hun kaarten werden niet geaccepteerd en dat op een gegeven moment de metro niet meer reed waardoor ik een tuktuk terug moest nemen naar mijn hostel. Ze vonden het heel lullig voor me dus betaalde uiteraard ook mijn tuktuk. Om twaalf uur ben ik dan terug en jammer genoeg heb ik de dumpling party in het hostel gemist. Ik ben door mijn honger heen (heb al sinds 15:00 niets meer gegeten) maar haal nog een enkel biertje en ga daarna lekker een tukkie doen.

DAY 43 XI'AN - ZHANGJIAJIE

Zo ik heb lekker geslapen. Ik had verwacht dat ik aardige spierpijn zou hebben maar ik merk (nog) niets. Ik moet om twaalf uur uitchecken (zoals in alle hostels in China) en ga dan ook alles relaxed doen. Als ochtend eten haal ik Guan Tang Baozi (juicy bun) net als gisterochtend. Niet geweldig lekker maar ook niet verkeerd (een deegbol met een bepaalde vulling). Ik pak vanavond het vliegtuig om iets over tien en ik ben ook niet van plan om veel te doen vandaag. Ik doe alles zo sloom dat ik me zelfs nog snel moet douche aangezien ik wel om twaalf uur moet uitchecken. Twee minuten voor tijd check ik uit haha. Ik ga lekker mijn blog schrijven (voor zover dat lukt). Een beetje naar de slechte Chinese soaps kijken die elke dag opstaan (zó ontzettend slecht, gtst is er niets bij). Ik haal nog een ijsje en trakteer de meiden van 't hostel ook maar op een ijsje aangezien ze me zo goed hebben geholpen tijdens mijn verblijf.

Om tien voor vijf ga ik dan weg en loop ik richting het busstation waar rechtstreekse bussen staan naar het vliegveld. Het duurt zo'n veertig minuten vanaf hier om bij het vliegveld te komen en de loop van mijn hostel op een snik hete dag naar de standplaats is zo'n vijftien á twintig minuten. De bus zit nagenoeg vol maar naast mij zit niemand en zo erg stink ik toch echt niet! Zal wel zijn om dat ik die enge buitenlander ben of vanwege mijn gekke gezicht haha. Ik val al snel in slaap in de bus en word net voor het vliegveld wakker. Nou dat is mooi dan kan ik er nagenoeg meteen weer uit. Verkeerde terminal uitgestapt dus nog even richting terminal twee lopen. Je mag hier echt niets mee nemen door de controle; flesjes water, aanstekers etc. bij veel Chinese attracties moet je je aansteker ook inleveren aangezien er altijd emmers staan vol met ingeleverde aanstekers. Bij de beveiliging word er "hello" tegen me gezegd en ik reageer uiteraard met nihao of hoe je het ook schrijft, ze denken dat ik Chinees kan en beginnen van alles in het Chinees tegen me te zeggen, ik zeg ik kan maar een aantal zinnetjes that's all haha. Wel grappig omdat dit al de zoveelste keer is dat dit gebeurt. Ik heb ook gehoord van Chinezen dat mijn nihao echt perfect is zonder enig accent (dat is dan ook het enigste wat ik kan zeggen geheel zonder accent want de rest is vrij lastig uit te spreken).

Ik heb een beetje honger en besluit om maar eens naar de Burger King te gaan. Al lang niet meer bij zo'n vreetschuur geweest. Aardig prijzig meer dan tien euro voor wat te eten maar dat weet je natuurlijk als je op een vliegveld gaat eten dus ook niet zeuren (komt vooral door m'n Heineken blikje van weet ik veel hoeveel yuan). Redelijk lekker maar een beetje lauw, koud. Ik heb geen zin om er over te klagen dus ik eet het gewoon op.

Daarna haal ik nog een lekker soft ijsje en dan nog even wachten tot ik het vliegtuig in mag. Ze zijn niet echt van de tijd want we worden pas een dikke twintig minuten later door de ticket controle geleid en dat schijnt hier dus een gewoonte te zijn net zoals het "kwijt" raken van bagage. Hopelijk komt de mijne gewoon aan dan vind ik het allemaal best. Het is zo'n anderhalf uur vliegen maar na iets meer dan een uur zijn we er al. Ik heb even een paar screenshots gemaakt van de straat waar ik moet wezen. Bij aankomst is het eerste dat me opvalt dat er in de vitrines grote bulk voorraden staan met aanstekers die gretig aftrek vinden bij alle Chinezen zonder aansteker. Is even kijken of ik een taxi kan scoren naar mijn hostel voor een normale prijs (het is al rond twaalf uur 's nachts). Deze malloten vragen me 250 yuan (een dikke veertig euro), ik lach hem gewoon uit in zijn gezicht, je bent niet goed bij je paasei vriend. Ze zakken al snel maar ze blijven schandalige bedragen noemen. Ze lachen omdat ze weten dat ik naar dat hostel moet maar ik laat me niet kennen en speel het spelletje gewoon mee. Ik ga rustig op mijn mobiel zitten en mijn prijs is 30 yuan. Natuurlijk happen ze zoals ik al dacht want er komt niemand meer uit het vliegveld (heel klein vliegveldje) dus als ze nog wat willen verdienen dan ben ik hun enige kans (nu zijn de rollen opeens gedraaid sukkels). Er komt er één die het voor vijftig doet maar ik wil dan nog enigszins winnen dus zeg ik 45 nadat ik weer op mijn mobiel ga en doe alsof het me geen reet scheelt geeft hij toe en brengt die me.

Ik zie dat mijn avondeten voor morgen (vandaag ondertussen) avond al klaar staat (ze maken street food naast mijn hostel). Leuk nu sta ik dus voor een dichte receptie en na aan te hebben gebeld (mooi die bordjes; tussen 00:00 en 07:00 aanbellen) doet er nog steeds niemand open van die koekenbakkers. Meerdere keren aanbellen en naar binnen roepen doen helemaal niets dus dan maar naar de kamers en even kijken of iemand me kan helpen. Een Chinees belt de receptie voor me aangezien ik in China niet kan bellen (maar wel gebeld kan worden, ja dat is nou echt logica). Eindelijk ik kan naar binnen en lig dan eindelijk om twee uur in bed met dank aan de muts achter de receptie.

Nu ben ik ook niet meer moe en dus ga ik nog even op mijn mobiel zitten. Er is niemand in mijn kamer en op zich ziet het er goed uit voor de enkele euro's die dit hostel me koste. Wel mooi want ik had verwacht dat ik dus heel zachtjes moest doen en morgen mijn spullen dan pas kon uitpakken om zo niemand wakker te maken maar nu kan ik het nu al doen. Eerst nog even een vrij grote oorwurm verzuipen in de douche die me achtervolgt en dan maar eens slapen.

DAY 44 ZHANGJIAJIE

Ik moet er vandaag vroeg uit aangezien ik maar één echte dag heb in deze prachtige plaats. Ik heb vannacht dan ook al het een en ander opgezocht over het nationale park waar ik heen wil. Eerst maar even wat geld pinnen ergens. Laten ze nu net mijn pas om de een of andere reden niet aannemen dus dan wat verder lopen en het nogmaals proberen. Nu lukt het wel. Even eten halen voor in het park en voor nu. Ik weet echt niet wat ik moet eten en ik hoop eigenlijk op wat normaal brood maar dat hebben ze natuurlijk niet dan maar een stuk pizza van de supermarkt, weet je wat het ziet er zo lekker uit en ik ga er van uit dat ze voor de bodem niet dat smerige zoete brood hebben gebruikt dus dan neem ik er meteen drie, voor nu één en voor vanmiddag twee.

Dus nooit moeten doen want het is weer dat zoete brood, welke idioot verzint dat nou? Een zoete melkbrood achtige bodem met iets wat een pizza moet voorstellen aan de bovenkant, niet te eten en ik heb er nog twee. Lekker dan! Ik neem de bus vijf naar het station voor twee yuan, ze hebben niet echt regels volgens mij. In Xi'an betaalde ik maar één yuan en het kan zo zijn dat het in een andere stad weer anders is, apart. De bus zit redelijk vol. Net voor het station ga ik er uit en nu nog even zoeken naar de juiste bus. Ik moet zo'n minibus hebben en na vijf minuten in de rij voor het loket begrijp ik dus dat ik gewoon door de controle moet gaan en naar de minibus moet lopen. Dit doe ik dus ook en uit het gene wat een van die pipo's zegt kost het ritje 5 yuan (hij houd zijn vingers als een kruis). Later moet ik alsnog 10 yuan betalen niet dat het veel is hoor voor het stuk dat de bus aflegt. Het duurt zo'n 30 tot 40 minuten voordat we bij Zhangjiajie National Forest Park aankomen (waar De Avatar is opgenomen). De weg erheen was al vrij mooi en de kolossale dunne zandstenen bergen beginnen zich al te tonen rond de ingang van het park. Het park is overigens zo groot dat er maarliefst vijf ingangen zijn verspreid over de dorpen(!) die er omheen liggen. Wanneer je student bent krijg je korting voor het park (yes! haha). Ik moet zeggen dat zulk soort dingen toch gewoon vrij duur zijn, kijk maar naar het terracotta leger dat gewoon dertig euro kost. Het is hier echt heel mooi alleen die groepen met Chinezen daar word je helemaal strontziek van zeg. Stelletje asociale dat het zijn. Ze lopen met groepen van soms wel dertig gewoon 3 breed over een pad waar dat eigenlijk niet kan en dan de groepsleider (lijer) met zijn audiosysteem waarmee die keihard staat te tetteren in het Chinees. Ik word hier wel enigszins geïrriteerd van en passeer ze dan ook meteen waar mogelijk.

Ik zie een zijpad waar niemand heen gaat, het bordje zegt; The road to heaven. Het is hier heel mooi met die aparte "bergen" die er allemaal staan! Er lopen ook apen en hier en daar kan je drinkwater tappen uit een rots dat rechtstreeks uit de bergen komt. Het is net een oerwoud hier. Er groeit van alles. Van palmen en grote bamboe struiken tot gigantische varens en andere bomen. Overal staat wel wat en de bergen zijn ook redelijk begroeit. Het is hier echt heel benauwd, net een klein tropisch regenwoud. De klim word steeds steiler en de paden zijn vrij smal met hier en daar een rots waar een weg door loopt en links van me stroompjes uit de bergen, het water is helder en ook zeker drinkbaar. De bergen zijn heel mooi en ook de insecten zijn hier veel groter. Allemaal gekleurde libellen, van diep rood met zwart tot neon groen of roze en ook een heel scala aan vlinders die zo groot zijn dat het soms kleine vleermuizen lijken (grote pikzwarte vlinders).

Onderweg stop ik heel even om wat te drinken en er schiet wat links van me weg, een grote zwarte slang! De paden worden steeds steiler. Na een lange tocht kom ik dan eindelijk boven aan maar niet op de plek waar ik naar opzoek was. Ik ben namelijk opzoek naar de bergen waar avatar is opgenomen. Ik loop langs de weg die op de berg ligt naar boven. Het is hier drukker rijden veel minivans en bussen. Het uitzicht is hier ook niet te omschrijven en vlak onder mij liggen rijstvelden in de bergen. Na een tijdje kom ik aan bij het volgende dorpje en loop ik nog verder. Mijn gevoel zegt dat ik verkeerd loop en dus ga ik terug, dit klopte dus ook want ik moet de bus hebben de andere kant op naar Enchanting Terrace. De valleien en ravijnen zijn schitterend met zijn uitstekende zandstenen "torens". Ik loop op paden tegen de bergen aan of over bruggetjes tussen de bergen. Het is hier echt heel mooi.

Na een uur of anderhalf heb ik het allemaal wel gezien en pak ik de lift naar beneden want terug naar de ingang waar ik vandaan kwam kost me minimaal drie uur. De lift komt uit bij "48 general peaks". Ik heb deze keer wel een lampje bij maar alsnog weet ik niet of er nog wel bussen rijden vanaf die ingang. Ik pak meerdere bussen in het park (die gratis zijn) en rijd nog langs groot meer wat tussen de bergen ingeklemd ligt met heel helder water uit die zelfde bergen.

Mijn bus rijd naar Wulingyuan (een van de dorpen (en ingangen) naast het park). Nu moet ik nog een bus vinden die terug rijd rond deze tijd (19:00) naar Zhangjiajie. Dat word leuk, ik vraag bij een hotel wat een taxi me zal kosten naar mijn hostel; minimaal 150 yuan (kut). Ik vind een motorrijder (die hier ook veel als taxi fungeren) en zeg dat ik hem 100 yuan betaal. Hij wil meer maar ik geef niet toe dus 100 yuan. De rit voert me dwars door de prachtige bergen die ik nog enigszins kan bewonderen omdat het nog net niet pikkendonker is. Hier en daar rijden we door vrij lange tunnels en na een dik uur kom ik dan aan bij mijn hostel. Kijk dat is nog eens een goedkope rit haha.

Ik weet niet wat ik moet eten dus haal ik een grote zak kroepoek en bier, Feyenoord speelt ook vanavond. Ondertussen zit ik met nog twee andere op mijn kamer. Een vrouw van 33 en een Aziaat.

De gesprekken zijn leuk en ik luister naar Feyenoord via de radio zover dat gaat want telkens valt mijn verbinding weg. Ik val vanzelf inslaap na deze dag vol met weer zoveel prachtige natuur.

DAY 45 ZHANGJIAJIE - CHANGSHA - GUILIN - YANGSHUO

Ik ga er om een uur of acht uit en daarna me rustig aan douchen. Mijn kamergenoten zijn al vertrokken dus ik zit weer helemaal alleen. Wel lekker op zich en ik schuif de schuifdeuren open bij de douche en de ruimte tussen mijn kamer en mijn douche waardoor ik een soort van groot terras heb. Lekker de muziek hard aan en genieten van het lekkere weer. Even later ga ik naar een soort van bakker/broodjes zaak waar je wat kan eten en koffie kan drinken. De koffie is niet heel lekker maar het soort van schuimgebak en de koffie broodjes zijn goed te eten. Ook sla ik maar meteen het een en ander in voor vanmiddag en in de trein die ik vanavond om zeven uur pak naar Changsha om vanuit daar door te gaan naar Guilin. Ik heb gehoord dat Guilin niet de plaats is waar ik naar toe moet gaan omdat het gewoon een grote stad is en dat ik juist naar het plaatsje ernaast moet gaan dat Yangshuo heet. Ik annuleer vandaag dan ook mijn boeking via Hostelworld en zoek een ander hostel in Yangshuo. Hopen dat het wat is maar één ding is zeker en dat is dat het een dakterras heeft met op de foto's een goed uitziend uitzicht over al het moois in de omgeving. Ik ga rond half vijf naar het station en schrijf op het station nog een stuk van mijn blog. Ook helpt Jessica me vanuit Nederland op het op het internet te zetten aangezien het internet hier te sloom is waardoor ik het niet kan bijwerken.

Ik wacht totdat het gros van de mensen door de poortjes is wanneer we aan de beurt zijn zodat ik gewoon relaxed naar binnen kan lopen. Ik zie hardsleepers (dan slaap je dus in een open ruimte en kan iedereen bij je spullen) en ik hoop toch echt niet dat ik daar in moet slapen! gelukkig zit ik in de coupé waar je een softsleeper hebt en dus in een "hokje" zit en slaapt met zijn vieren. Ik hoor nu ook van twee medepassagiers waarmee ik mijn coupé deel (uit Engeland) dat wanneer je een softsleeper hebt je recht hebt op speciale plaatsen op het station met grote lounge stoelen (ik heb ze wel gezien maar niemand heeft me ooit verteld dat ik daar naar binnen mocht met mijn kaartje, bedankt treinreiswinkel). Zoveel maakt het niet uit voor me maar het was wel lekker geweest want ik heb in veel softsleepers geslapen. Ik maak het niet al te laat en ga om half twaalf slapen.

DAY 46 CHANGSHA - GUILIN - YANGSHUO

Ik heb mijn wekker op half zes gezet aangezien ik om tien over zes aankom op Changsha. Ik hoor van anderen dat er ook een bus rijd vanuit Zhanjiajie naar Yangshuo die er maar vier uur over doet, nu zit ik bijna een dag in de trein aangezien er geen rechtstreekse verbinding is (lekker dat ik daar nu achterkom). Vanuit daar moet ik met iets naar Changsha South zien te komen, voorbereiding den top zeg maar :'). Laat het nu net zo zijn dat ik zoveel vertraging heb dat ik pas om acht uur op het station aankom (mijn volgende trein gaat om 08:41 vanaf het zuidelijke station). Rennen naar de metro die vijf minuten lopen van het station ligt en hopen dat ik het dan haal. Niet dat het een probleem is als ik de trein mis want je kan in China bij een gemiste trein gewoon je kaartje omwisselen voor de volgende trein. Op miraculeuze wijze lukt het me om op tijd de sneltrein te halen naar Guilin.

In de trein zit ik naast een zakenman die ook wel eens in Nederland is geweest en zijn broer heeft een massage salon in een plaats waar ik de naam niet van schrijf. Eerst was het lekker rustig in de trein maar na drie stops word ik omgeven door etterbakken. De trein is veranderd van een oase van rust naar de gemiddelde kindercrash op vrijdagmiddag. De natuur langs het traject is vrij mooi maar ook hier zie je dat ze maar blijven bouwen. In elke stad vind je meerdere hijskranen die bezig zijn met het neerzetten van op elkaar gepakte torenflats.

Om half één kom ik aan in een benauwde stad genaamd Guilin. Ik ga even "middageten" halen alvorens ik de bus naar Yangshuo pak. Ik haal van die ronde Chinese zoute koekjes met een soort van spetters glazuur er op. Het smaakt wel lekker en na tien minuten heb ik er een stuk of twintig op. De bus kost zo'n 20 yuan (een koopje) voor een rit van 1,5 uur. Hier in de stad vind je al hier en daar een verdwaalde berg. Iets buiten de stad beginnen de huizen te veranderen en het lijkt hier meer op een bergdorpje in Marokko al was het niet dat er Chinese tekens opstaan en er Chinezen lopen. Denk die twee weg en je bent in Marokko. Het landschap verandert meer en het word meer vlak met hier en daar een huisje tussen de rijstvelden en dan die prachtige compleet groen begroeide bergen die zo mooi afsteken op de horizon. Ze staan overal. De grond is volledig vlak en dan staan er overal kriskras door elkaar opeens van die aparte bergen volledig groen begroeit. Echt heel mooi hier.

Na anderhalf uur kom ik dan aan bij een busstationnetje en voor één yuan pak ik een minibus de stad in. Mijn hostel zit ergens bij de West Road (de hoofdweg) en meer dan een straatnaam, de naam van het hostel en hun telefoonnummer heb ik niet (iets met voorbereiding haha). Ik moet dan ook even zoeken voordat ik het vind. Gelukkig zijn ze behulpzaam bij de andere hotels waar ik binnenstap. Het is hier vrij toeristisch voor zo'n klein plaatsje. Er zijn buitenlandse restaurants en ze verkopen zelfs op meerdere plaatsen Duitse braad- en curryworst (voor bijna vijf euro). Veel Chinezen die hier dus op vakantie gaan. De uitzicht vanaf het dakterras is echt verbluffend. Om me heen vind je allemaal oude huisjes en recht voor me vind je een rivier met daar achter die typische bergen die je alleen hier vind. Rechts naast me een vrij grote berg en links van me huisjes met daar achter bergen, bergen en nog eens bergen. Ook is er een bar en vanaf zes uur is het happy hour maar overdag staat er niemand achter de bar en mag je zelf je biertje pakken en dan reken je 'm daarna natuurlijk beneden af wanneer je bijvoorbeeld naar buiten gaat. Ik slaap in een six mixed dorm en deel 'm met Gordon (een Schot) (doet me meteen denken aan de Nederlandse Gordon haha), Kennedy (een Ier), een meid van de receptie en Beetle (een Chinees) (wat je uitspreekt als Pienjo, snap jij het of snap ik het?). Gordon verteld me dat er vlakbij een berg is die de TV Mountain word genoemd en waar dus bovenop een zendmast staat. Je hebt hier een mooi bijna 360 graden uitzicht en als de smog enigszins weg is een verbluffend uitzicht met als kers op de taart de zonsondergang.

Ik drink een biertje en eigenlijk heb ik niet zo'n zin om meteen vandaag al wat te doen maar zo lang ben ik hier ook weer niet en ik ben bang dat het er anders niet van komt zoals ik al in andere steden heb gezien. Dus ga ik toch maar naar boven. Op het pad moet je soms goed uitkijken omdat het nou niet echt altijd al te veilig is. Eenmaal boven na zo'n twintig minuten moet ik tien yuan betalen om op het eigen terrein te komen van de eigenaar van de grond. Je krijgt dan een flesje water van hem omdat het anders illegaal is wat die doet (je betaald dus zeg maar 10 yuan voor het flesje). Het uitzicht is zeker heel erg mooi en je moet er zijn geweest om het te begrijpen want het is niet uit te leggen. De zon komt heel even door de smog maar een mooie zonsondergang zit er vandaag niet in door al de smog die door de wind word meegevoerd uit Guilin en andere grote steden. Ook ontmoet ik op de berg Joe uit de VS die een goed lopend bedrijf heeft en die hier twee maanden per jaar is voor een goed doel. Ik haal nog wat pinda's beneden en ga richting het hostel. Deze keer had ik wel een lampje mee genomen en daar was ik ook zeker blij om want daardoor kon ik gewoon blijven toen het donker werd en de weg van de berg naar beneden was niet verlicht. Op de bergen rond het dorp staan schijnwerpers gericht die de bergen verlichten (een mooi gezicht). 'S avonds geniet ik nog lekker van het uitzicht op het dakterras met wat lekkers te drinken en er word een verjaardag gevierd van een van de meiden van de receptie. We poolen nog wat en ik ontmoet Fen (26, werkt in het hostel) die me meevraagt om wat te eten en te drinken. Heel gezellig en rond een uur of één ga ik naar bed.